شرکت ایران ایر ۱۸ فروند از این نوع هواپیما را در اختیار دارد.
همچنین شرکتهایی هواپیمایی همچون آسمان و نفت نیز تعدادی از این نوع هواپیما را در اختیار دارند.
نوع هواپیما | مسافربری |
---|---|
کشور سازنده | هلند-آلمان |
شرکت سازنده | فوکر |
نخستین پرواز | ۳۰ نوامبر ۱۹۸۶ |
تاریخ رونمایی | ۱۹۷۴ |
تاریخ بکارگیری | فوریه ۱۹۸۸ در سوئیس ایر |
وضعیت کنونی | فعال |
آغاز ساخت | ۱۹۸۶-۱۹۹۷ |
تعداد ساختهشده | ۲۸۳ فروند |
توسعه یافتهٔ | فوکر اف ۲۸ |
مدلهای دیگر | فوکر اف ۲۸ فوکر ۷۰ فوکر ۱۰۰ ای جی |
طراحی و توسعه
فوکر ۱۰۰ در ابتدا به عنوان نمونه ای ارتقا یافته برای هواپیمای موفق اما غیر ایمن F28 Fellowship مطرح شد.البته قطعات این هواپیماها با یکدیگر تفاوت داشت.
کد این هواپیما از سوی سازمان هوانوردی فدرال آمریکا F28-0100 تعیین شد.تفاوت بارز این هواپیما با Fellowship جثه ی بزرگتر و کشیده تر بود به نحوی که حدود ۶۵ درصد بیشتر توانایی حمل بار و مسافر را داشت و می توانست حدود ۱۰۷ مسافر را با خود حمل نماید.
فوکر بالها را هم مجددا طراحی کرد و اعلام کرد که این طراحی جدید حدود ۳۰ درصد صرفه جویی اقتصادی در سرعت کروز به دنبال دارد.
دم این هواپیما به شکل T بود و موتورهای این هواپیما که در طرفین دم هواپیما بودند از سری موتورهای مدرن رولزرویس سری Tay بودند.کاکپیت این هواپیما نیز از نوع Glass Cockpit بود.لازم به ذکر است که فوکر ۱۰۰ فاقد پنجره های موسوم به Eyebrow Windows که در F28 بکار رفته بود است.
دو پیش نمونه ازین هواپیما تولید شد.PH-MKH به تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۸۶ به پرواز در آمد و دومین پیش نمونه PH-MKC نیز به تاریخ ۲۵ فوریه ۱۹۸۷ به پرواز در آمد و مجوزهای پروازی نیز در نوامبر ۱۹۸۷ اخذ شد.
اولین هواپیماها مجهز به موتورهای TAY-620-15 به شرکت هواپیمایی سوییس تحویل داده شدند.شرکت های American Airlines ,TAM , US Air نیز از دیگر مشتریان این هواپیما بودند.
به سال ۱۹۹۱ فوکر ۷۰ فروند ازین هواپیماها را تولید کرد و حدود ۲۳۰ سفارش دیگر نیز داشت.نمونه ای با برد بیشتر و تانکهای سوخت در بالها نیز به سال ۱۹۹۳ معرفی شد.مدل با قابلیت تغییر کاربری سریع معروف به F-100QC نیز به سال ۱۹۹۴ معرفی شد.
مدل دیگری برای جایگزینی با F-28 ها معرفی گشت که بدنه ی کوتاهتری داشت.این مدل ملقب به Fokker 70 است که حدود ۴٫۷۰ متر از بدنه ی اصلی هواپیما کوتاهتر شده و ظرفیت حدود ۸۰ مسافر را نیز دارد.
مطالعات در خصوص هواپیمای ۱۳۰ نفره معروف به Fokker 130 و همچنین Fokker 100QC مثمر ثمر واقع نگشت.البته فوکر مدل دیگری ازین جت را با نام Fokker 100EJ یا جت اختصاصی مطرح کرد.
با اینکه این طرح بسیار موفق بود اما فوکر به علت سو مدیریت,منابع مالی خود را از دست داد و متحمل زیان شد تا اینکه کمپانی مادر آنها Daimler Benz Aerospace,فوکر را منحل کرد.این کمپانی به سال ۱۹۹۶ عملا ورشکسته شد و در نهایت در اوایل سال ۱۹۹۷ خط تولید این شرکت برای همیشه بسته شد.البته شایعه شد که بمباردیه این شرکت را خریده اما صحت آن ثابت نشده است.
به سال ۱۹۹۹ یکی از شرکت های تابعه ی فوکر,Rekkof,قصد انجام تولیدات باقیمانده ی سری ۷۰/۱۰۰ این شرکت را داشت که این معامله هرگز به سرانجام نرسید زیرا شرکت Stork B.V عملا نظارت بر عملیات تولید را تحت عنوان Fokker Aviation بر عهده داشت.
به مانند تمام طراحیهای دیگر,نه تنها فوکر ۱۰۰,بلکه طرحهای ۷۲۸JET و ۹۲۸JET شرکت دورنیر و همچنین طرحی از شرکت ATR, با ورود سری های مدرن تر و کشیده تر امبرائر و بمباردیه عملا از چرخه ی رقابت خارج شدند.
نظر شما: