اینبار باهم سری خواهیم زد به هند ، امکانات توریستی هند و البته شهرهای توریستی کشور هندوستان رو مرور کرده و از مزیت های مسافرت و تورهای هند براتون خواهیم گفت و با هم مرور خواهیم کرد، پس با سایت راهنمای سفر و گردشگری ترمینال همراه باشید.
همه چیز درباره هندوستان
هندوستان دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد میرسد. هندوستان سرزمین نژادها، زبانها، آیینها و فرهنگهای فراوان و گوناگون میباشد. طی ۸۰۰ سال تسلط فارسیزبانان یا ایرانیان بر هند، این کشور از فرهنگ ایران و زبان فارسی تاثیر بسیاری پذیرفته است. زبان فارسی در دوره ی غزنویان به هند راه یافت و با تأسیس سلسله ی گورکانیان هند، زبان رسمی شد. صنعت فیلمسازی هند بزرگترین صنعت سینمای دنیاست. هر سال در هند بیش از ۹۰۰ فیلم ساخته میشود که این تعداد بسیار بیشتر از رقم تولیدات سینمایی آمریکاست.
اطلاعات ضروری در مورد هند که بدونید بد نیست:
طول پرواز از تهران تا دهلی و بمبئی حدود ۵ ساعت می باشد.
ساعت دهلی و بمبئی حدود یک ساعت از تهران جلوتر هستند.
واحد پول هند روپیه می باشد.
مراکز خرید مهم در دهلی عبارتند از: کنات محله، و Shopping Center های متعدد
مراکز خرید در بمبئی عبارتند از: خیابان کلابا، محله باندراLinking Road
ولتاژ برق ۲۲۰ ولت است.
آب لوله کشی قابل شرب نمی باشد.
کد تلفن دهلی ۰۰۹۱۱۱ و بمبئی ۰۰۹۱۲۲ می باشد.
مراکز دیدنی شهر دهلی عبارتند از: طاق نصرت، راج پات، ساختمان مجلس، قلعه سرخ
مراکز دیدنی شهر بمبئی عبارتند از : موزه گاندی، رختشورخانه، دروازه هند، باغهای معلق
فرهنگ مردم هندوستان (India Culture)
هند دومین کشور پر جمعیت دنیا است و نزدیک به یک ششم جمعیت جهان را در خود جای داده است. تنوع نژادی، فرهنگی، زبانی و مذهبی به این کشور چشم اندازی شگرف از همزیستی مسالمت آمیز میان اعتقادات گوناگون بخشیده است.
نژاد مردم هند، شامل ۷۲ ٪ هندو آریائی، ۲۵ ٪ دراویدی و ۳ ٪ نژاد زرد است که این نژادها بر اساس شرایط مکانی، فرهنگی و دینی نیز دارای تقسیمات خاص خود هستند.
۶۱% مردم هند باسواد هستند که این آمار در مردان ۷۳.۴% و در زنان ۴۷.۸% میباشد.
زبان مردم هندوستان (India Language)
طبق آمار رسمی دولت در سال ۲۰۰۱، در سرزمین هندوستان ۲۹ زبان دارای تکلم کننده ی بالای یک میلیون نفر است و ۱۲۲ زبان دیگر دارای گویشورانی بیش از ده هزار نفر هستند. در حالی که زبانهای هندی و انگلیسی ارتباطات رسمی و امور دولتی را برعهده دارند، هر ایالت دارای زبانهای رسمی و ملی ویژه خود است. به عنوان مثال زبان رسمی ایالت دهلی یا ناحیه ملی پایتخت به ترتیب انگلیسی، اردو و هندی است.
در قانون اساسی هند، زبان هندی (از شاخه ی زبانهای هندوایرانی یا هندو اروپایی) زبان رسمی سراسر کشور اعلام شده است. افزون بر آن در سال ۲۰۰۵ زبانهایی که بهعنوان زبانهای ملی هند شناخته شدهاند به ۲۲ زبان رسید که عبارتند از هندی، اردو، آسامی، اوریا، بنگالی، بودو، پنجابی، تلوگو، تامیل، دوگری، سانتالی، سانسکریت، سندی، گجراتی، کنکانی، کشمیری، کانادا، مالایالم، میتی، مایتیلی، مراتی و نپالی. این زبانها به دو شاخه اصلی دراویدی (۲۲٪) که بیشتر در جنوب هند تکلم میشوند و هندو اروپایی (۷۰٪) تقسیم میشوند. در هند ۴۲۸ زبان وجود دارد که ۴۱۵ زبان زنده هستند و کاربرد دارند و ۱۳ زبان امروزه منسوخ شده اند.
زبانهای سانسکریت و تامیل زبانهای اصلی و سنتی هند شناخته میشوند و در طول تاریخ طولانی این سرزمین، در تغییر و تحول زبانهای رایج در این منطقه زبانهای فارسی و انگلیسی نقش مهمی بر عهده داشتهاند. سالیان دراز حکومت استعماری بریتانیا بر شبه قاره هند و انجام بخش عمدهای از امور اداری به زبان انگلیسی موجب شده این زبان، زبان دوم بسیاری از مردم هند باشد.
زبان فارسی در هند
زبان فارسی پیش از آن که هندوستان مستعمره انگلستان شود، دومین زبان رسمی این کشور و زبان فرهنگی و علمی به شمار میرفت. اما پس از استعمار انگلیسیها در سال ۱۸۳۲، انگلیسی به تدریج جایگزین فارسی شد.
زبان فارسی هشت قرن پیش و در دوره ی غزنویان به هند راه یافت. در آن دوره پارسی، زبان ادبیات، شعر، سیاست، اقتصاد، فرهنگ و دانش بود. به گونهای که کلیه ی آثار مهم فرهنگی، مذهبی، سیاسی، ادبی، مکاتبات، اسناد شخصی و دولتی و احکام قضایی هند به زبان فارسی نوشته میشد. با تاسیس امپراتوری گورکانی، فارسی، به اوج پیشرفت خود در هند رسید و زبان رسمی هندوستان شد. زبان فارسی از آن رو که قرنها زبان رسمی دربار گورکانیان هند بود، تاثیر قابل ملاحظهای بر زبانهای رایج در شبه قاره هندوستان، به ویژه بر زبان اردو داشته است.
زبان فارسی هندوستان، شاعران بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیر خسرو دهلوی و شعر سبک هندی را در خود پروراند. از دیگر شاعران نامدار فارسی زبان شبه قاره هندوستان، میتوان از اقبال لاهوری نام برد.
لازم به ذکر است که هم اکنون در دانشگاهها و کالجهای هند بیش از پنجاه بخش زبان فارسی، به فعالیت اشتغال دارند و بیش از یک صد مدرسه و دبیرستان فعالانه به تدریس زبان فارسی میپردازند.
غذای مردم هند (India Food)
این روزها، کمتر شهر بزرگی در دنیا پیدا میشود که نتوانید یک یا چند رستوران هندی در آن پیدا کنید. غذاهای هندی به ذائقه ی کسانی که غذاهای تند و تیز دوست دارند و برای ادویه و فلفل میمیرند، بسیار لذیذند، ولی تا پیش از جنگ جهانی دوم، بسیاری از مردم دنیا با این غذاها آشنایی نداشتند. آن موقع، اگر میخواستید غذای هندی بخورید یا می بایست به هند سفر میکردید و یا سری به سواحل خلیج فارس یا شهر لندن میزدید، یعنی مکانهایی که به نوعی با سرزمین هند در ارتباط بودند.
دست به جای قاشق
هندوها رسم دارند با دست غذا بخورند و این رسم در بین ثروتمندان هندی هنوز اصالت خود را حفظ کرده است. به نظر بسیاری از مردم هندوستان، بردن و آوردن قاشق و چنگال به دهان و برداشتن غذا با آن ها جالب نیست. پدربزرگها و مادربزرگهای هندی عادت دارند وقتی کسی مهمانشان میشود، تمام غذای او را جداگانه در ظرفی ویژه، آماده کنند و جلویش بگذارند. ظرف غذای آن ها معمولا یک سینی گرد و صیقل داده شده است به نام تالی (tali) است که چندان هم ظرف بزرگی نیست. خانوادههای ثروتمند، تالیهایی از جنس طلا و نقره دارند، ولی تالی از جنس روی، مس و برنج هم در میان مردم هندوستان رایج است. پلو را وسط تالی میریزند و در کنار آن چند کاتوری (پیاله) خورش و دال و ماست و روغن یا کره آبکرده و چتنی (همان چاشنی خودمان است) میگذارند. روی برنج را با یکی دو چپاتی یا نان میپوشانند. یک لیوان آب خنک هم سفره هندی را کامل میکند. مردم هند عادت دارند آب را در ظروف فلزی بنوشند. جالب است بدانید که مردم فقیر هند که تعدادشان کم هم نیست و نمیتوانند چنین ظروفی را بخرند، غذایشان را روی برگ موز میکشند.
حرف اول را در انتخاب وقت سفر به هند، آب و هوایش میزند. تازه، آب و هوای شمال کشور هم زمین تا آسمان با آب و هوای جنوبش فرق دارد.
آب و هوای هند را تقریباً میشود به سه فصل تقسیم کرد: فصل گرم، فصل مرطوب و فصل سرد. هر کدام از این فصلها در مناطق شمالی و جنوبی، زمان و مدت متفاوتی دارند؛ اما بهترین آب و هوا را میشود در فصل سرد، از ماه نوامبر تا اواسط فوریه و در تمام هند انتظار داشت.
علاوه بر آب و هوا، زمان برپایی جشنوارهها و رویدادها هم نقش مهمی را در انتخاب زمان سفر به هند، ایفا میکند.
فصل گرم در هند از ماه فوریه شروع میشود و تا آوریل، دما بالاتر میرود. در ماههای مه و ژوئن، گرما گاهی غیر قابل تحمل میشود و در بسیاری از مناطق هند، دما تا بالای چهل درجهی سانتیگراد هم میرسد. اواخر ماه مه، اولین نشانههای فصل مرطوب و بارانهای سیلآسا ظاهر میشود: رطوبت هوا بالا میرود و توفانهای شدید و کوتاهمدتی اتفاق میافتند که میتوانند روز روشن را به شب تاریک بدل کنند. این فصل، بهترین وقت رفتن به کوهستان و دوری کردن از مناطق کم ارتفاع است. البته در نظر داشته باشید که این فصل، فصل شلوغ کوهستان هم هست.
فصل بارانهای موسمی یکدفعه از راه نمیرسد، بلکه آسمان کمی زودتر چندتا هشدار درست و حسابی از این بابت میدهد. بارانها تقریباً از اوائل ژوئن شروع میشوند، اما دمای هوا را پایین نمیآورند؛ فقط باعث میشوند آب و هوای گرم، خشک و غبارآلود تبدیل شود به آب و هوای گرم، مرطوب و گلآلود. باران تمام روز نمیبارد، اما تقریباً هر روز میبارد و بعدش هم آفتاب میزند و یک حمام سونای تمام عیار راه میافتد. حول و حوش اکتبر، بارانهای موسمی کمکم تمام میشوند و با خنکتر شدن هوا، گردشگران به سمت هند سرازیر میشوند.
جشن ها و تعطیلات هند:
در هند تنها سه روز تعطیل رسمی وجود دارد: روز جمهوری (اوایل بهمن)، روز استقلال (اواسط ماه آگوست) و روز تولد گاندی (اوایل اکتبر). جز این سه روز، هر یک از ایالتها تعطیلات رسمی مخصوص خود را هم دارند و با توجه به تنوع زیاد مذهبی و دینی، ایام مهم ادیان و مذاهب مختلف در این کشور تعطیلات رسمی محسوب میشوند. معمولاً هر ایالت، روز تعطیل خاص خود را هم دارد. در تعطیلات رسمی، ادارات و مغازه ها تعطیلاند، اما سیستمهای حمل و نقل به کار خود ادامه میدهند. اگر در زمان جشنوارهها و یا تعطیلات رسمی قصد سفر به هند را دارید، بهتر است از قبل، بلیت و هتل خود را رزرو کنید.
تقویم هند، هم بر اساس تقویم میلادی است و هم برخی مناسبتهای قمری را دارد، به همین خاطر است که تعیین زمان دقیق هیچ یک از فستیوالها و جشنوارهها به طور دقیق امکان ندارد. این مناسبتها، طبق تقویم هندی به قرار زیرند:
چائیترا
– مهاویر جایانتی: این جشن به مناسبت تولد مهاویرا، بنیانگذار آیین جین برگزار میشود.
– راماناوامی: هندوها تولد راما را با موسیقی، رژه و مراسم خاص جشن میگیرند.
– عید پاک: جشنی مسیحی که با تصاویر مصلوب شدن حضرت مسیح و اعتقاد به روز رستاخیز او همراه است.
– عید میلاد نبی: جشنی اسلامی که به مناسبت ولادت حضرت محمد (ص) برگزار میشود.
– ناوراتری: این فستیوال طی نه شب برگزار میشود و جشنی مربوط به هندوها و الهه دورگا است. در این جشن، رقصهای مخصوصی اجرا میشود.
– دوسِهرا: این جشن، به خاطر پیروزی راما، خدای هندو، بر پادشاه شیطانی راوانا و پیروزی خیر بر شر برگزار میشود.
– دورگا پوجا: این جشن سمبل پیروزی خیر بر شر است و به خاطر پیروزی الهه دورگا بر ماهیشاسورای شیطانی با کله گاو دلالت دارد.
– گاندی جایانتی: این جشن، سالگرد تولد ماهاتما گاندی رهبر فقید هند در دهم مهر است.
– عید فطر: این عید مسلمانان توسط هندوها هم برگزار میشود و بعد از سی روز روزه داری، جشن گرفته میشود.
نقشه هند:
راهنمای انتخاب محل اقامت در سفر
۴ جای دیدنی ایرانی که نامش آن را نشنیده اید
چند نکته تصویری جالب درباره زندگی در این کره خاکی
فهرست ۱۰ زبان زنده و پرکاربرد جهان
تصاویری از زیباترین فستیوالهای دنیا
۱۲ نقطه از جهان و نحوه سلام کردن ؟!
غذاهای سنتی کشورهای مختلف را بشناسید
تبدیل تاریخ شمسی به میلای و قمری و بالعکس
گرد آوری و جمع آوری اطلاعات بوسیله، سایت راهنمای سفر و گردشگری ترمینال
سلام آیا توری وجود دارد تا بتوانیم با هنرپیشه های معروف بالیوود و هند هم از نزدیک ببینیم و عکس بگیریم اگر بشود عالی میشود لطفا جواب بدین فورییی
اطلاعات مفیدی از تور هند بود مرسی