گردشگری و اصطلاحات تخصصی ( بخش اول)

یکی از بحث های متداول در گردشگری « تطبیق اصطلاحات جاری و روزمره » با واژگان فارسی می باشد که بطور طبیعی مشاهده میشود که ده ها واژه لاتین و غیرفارسی بصورت روزمره در دفاتر، موسسه ها و واحدهای گردشگری مورد استفاده قرار می گیردکه در حوزه دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی این امر به شکل واضح تری مشاهده می گردد . خوشبختانه به منظور استاندارد سازی مفاهیم و واژه های کاربردی، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران با اخذ مجوزهای قانونی بعنوان تنها مرجع رسمی کشور در زمینه تدوین و نشر استانداردهای ملی، با همکاری یکی از مباحث معمول در گردشگری « تطبیق اصطلاحات جاری و روزمره » با واژگان فارسی می باشد.

هدف و حوزه کاربرد: هدف از تدوین این استاندارد تعیین اصطلاحات متداول برای تشریح تسهیلات و خدمات مورد ارائه از سوی تامین کنندگان خدمات گردشگری به منظور یکسان سازی واژه ها و اصطلاحات این صنعت می باشد .

– اصطلاحات و تعاریف :در این استاندارد اصطلاحات و تعاریف زیر بکار میرود :

۱– ( اصطلاحات عمومیGeneral Terminology )

۲ – مفاهیم پایه (آغازین)  Basic Concepts

۳ – سفر و گردشگری   (Travel and Tourism) :
فعالیتهایی است که شخص در مسافرت یا اقامت در خارج از محیط معمول زندگی با هدف تفریح ، تجارت یا اهداف دیگر انجام می دهد .

۴ – گردشگری پایدار( Sustainable Tourism) :
توسعه و برنامه ریزی گردشگری است به ترتیبی که موجب نگهداری و حفاظت همه جانبه از محیط زیست شده و با شیوه زندگی و حقوق ساکنان محلی سازگاری داشته باشد .

۵ – مسافر( Traveller ):
شخصی است که از نقطه ای به نقطه دیگر نقل مکان کرده و جابجا میشود .

۶ –گردشگر( Tourist) :
مسافری است که با هدف پرکردن اوقات فراغت به مسافرت میرود .

۷ – مسافر تجاری(Traveller Busines) : مسافری است که به دلایل حرفه ای یا تجاری یا اهداف دیگر بازرگانی مسافرت می کند .

۸ – بازدید کننده Visitor : مسافری است که به نقطه ای سفر می کند که محل اقامت دایمی او نیست .

– خدمات گردشگری(Tourism services) : خدماتی است که به مسافران ، گردشگران و بازدید کنندگان ارائه می شود .

** حمل و نقل ، اقامت ، غذا و بسته سفر از انواع خدماتی هستند که ارائه می گردد.

۱ – حمل و نقل Transport

۲ – حمل و نقل برنامه ای ( Regular Transport):
حمل و نقل مسافر است که در مسیر مشخص و برمبنای برنامه زمانی معین انجام می گیرد.

۳ – حمل و نقل دربستی (Charter Transport):
اجاره قطعی تمام و یا قسمتی از وسیله حمل و نقل از تامین کننده خدمات گردشگری است .

۴ – حمل و نقل خطی( Shuttle Transport) :
حمل و نقل مسافران است بین دو مکان در زمان معین و به تناوب که توسط تامین کننده خدمات به اجرا در می آید .

۵ – قرار داد حمل و نقل (Transport Contract of) :
موافقت نامه قانونی و اجرایی بین مسافر و ارائه کننده خدمات حمل و نقل است .

۶ – درجه بندی وسایط حمل و نقل (Classes of Transport) :
درجه بندی متفاوت رفاه و آسایش، خدمات و قیمت در وسایل حمل و نقل است .

۷ – نرخ پایه ( Fare Basis):

مجموعه معیارهایی است که توسط تامین کننده خدمات گردشگری مطابق با ظرفیت تشکیلاتی خود برای فصلهای مختلف ،مدت سفر ، تعداد مسافر و شرایط پرداخت هزینه در نظر گرفته میشود .

** تفاوت نرخ پایه ممکن است بر مبنای نرخ های متغیر و محدودیت های زمانی برای ذخیره قطعی مکان ، طریقه ی پرداخت ، صدور و ابطال بلیط یا تغییر برنامه سفر نیز باشد .

۸ – حداقل / حداکثر اقامت (Minimum / Maximum Stay) :

کوتاهترین و یا طولانی ترین مدت اقامت سفر ( تعداد شب یا ساعات اقامت در صورتی که کمتر از یک روز باشد ) در یک نقطه ، که برای آن ، نرخ قابل اجرا از طرف تامین کننده خدمات گردشگری اعلام شده است .