جاذبه های ایرانی ثبت شده در یونسکو

سازمان یونسکو

در اول نوامبر سال ۱۹۴۵ درست هنگام پايان جنگ جهاني دوم كنفرانس بزرگي در لندن تشكيل شد. در اين كنفرانس نمايندگان چهل كشور شركت كردند. فرانسه و انگلستان به عنوان دو كشوري كه بيشترين صدمات را از جنگ تحمل كرده بودند، پيشنهاد كردند سازماني با هدف نهادينه ساختن فرهنگ صلح به معناي  واقعي كلمه تأسيس شود. از نظر آنان سازمان جديد بايد در راه «همبستگي فكري و اخلاقي بشريت» خدمت كند و مانع از وقوع جنگ جهاني ديگر شود.

در ۱۹ نوامبر ۱۹۴۵، ۳۷ تن از نمايندگان كشورها اساسنامة يونسكو را امضا كردند و بدين ترتيب سازمان آموزشي، علمي و فرهنگي ملل متحد(يونسكو) با هدف پيشبرد صلح و رفاه همگاني در جهان از طريق «همكاري» ميان ملتها تأسيس شد. از آنجا كه صلح بايد بر اساس همبستگي معنوي و فكري پي ريزي شود و از آنجا كه «جنگ‌ها نخست در اذهان  بشر آغاز مي شود، دفاع از صلح نيز بايد در ذهن انسان‌ها شكل گيرد» (همانگونه كه در آغاز ديباچة يونسكو آمده است) ، رسالت يونسكو بيش از هر چيز اخلاقي است و با روح انسان سر و كار دارد. بنابراين يونسكو مأموريت يافته است كه در مقام سازماني براي «همكاري فكري» در سطح بين المللي خدمت كند.

يونسكو با ازدياد و تقويت مناسبات آموزشي، علمي و فرهنگي دو هدف كاملاً پيوسته را تعقيب مي كند:

۱٫ توسعه، كه وراي تقاضاي سادة پيشرفت مادي، بايد به طيف گسترده اي از خواستهاي انسان پاسخ گويد، بدون آنكه ميراث نسلهاي آينده را به خطر افكند.

۲٫ برقراري فرهنگ صلح، بر اساس آموزش مسؤوليت شهروندي و مشاركت كامل در فرايندهاي دموكراتيك. براي اينكه صلح پايدار، صادقانه و مورد قبول همه برقرار شود، در ديباچة اساسنامة يونسكو آمده است كشورهاي امضاء كنندة اين اساسنامه «مصمم اند كه دستيابي كامل و برابر به آموزش، پي جويي آزاد حقيقت عيني، تبادل آزاد انديشه‌ها و دانسته‌ها را براي همگان تضمين كنند و روابط بين مردم خود را توسعه بخشند و افزايش دهند تا با درك متقابل و بهتر به شناختي دقيق‌تر و حقيقي تر از آداب و رسوم يكديگر برسند.»

نزديك به پنجاه سال از تأسيس سازمان ملل و سازمان تربيتي، علمي و فرهنگي وابسته به آن «يونسكو» مي گذرد. طي اين سال ها تحولات بسيار مهمي در زندگي اجتماعي بشر رخ داده است. از جمله مبارزات استقلال طلبانه در سراسر دنيا و ظهور كشورهاي  مستقل در صحنه بين‌المللي است و گواه آن حضور بيش از ۱۷۰ كشور عضو در يونسكو در سال هاي اخير است در حالي كه در بدو تأسيس سازمان، اين تعداد كمتر از پنجاه كشور بود.

جاذبه های ایرانی ثبت شده در یونسکو

ردیف	نام اثر	تاریخ ثبت	شماره ثبت	نام استان
۱	چغازنبیل	۱۹۷۹	۱۱۳	خوزستان
۲	پرسپولیس (تخت جمشید)	۱۹۷۹	۱۱۴	فارس
۳	میدان نقش جهان (میدان امام)	۱۹۷۹	۱۱۵	اصفهان
۴	تخت سلیمان	۲۰۰۳	۱۰۷۷	آذربایجان غربی
۵	ارگ بم	۲۰۰۴	۱۲۰۸	کرمان
۶	پاسارگاد	۲۰۰۴	۱۱۰۶	فارس
۷	سلطانیه	۲۰۰۵	۱۱۸۸	زنجان
۸	بیستون	۲۰۰۶	۱۲۲۲	کرمانشاه
۹	کلیسای سنت استپانوس (مجموعه زیارتگاههای ارامنه)	۲۰۰۸	۱۲۶۲	آذربایجان شرقی
۱۰	سازه‌های آبی شوشتر	۲۰۰۹	۱۳۱۵	خوزستان
۱۱	مجموعه بازار تاریخی تبریز	۲۰۱۰	۱۳۴۶	آذربایجان شرقی
۱۲	عمارت‌ باغ‌ شاهزاده‌ ماهان‌	۲۰۱۱	۱۳۷۲	کرمان