جاذبه های گردشگری استان اصفهان
گردشگری طبیعت
غار آهکی علویجه در شمال غربی اصفهان واقع گردیده و مساحت آن ۱۰۰ متر مربع است . این غار دارای استالاگمیت و استالاکتیت های بسیار زیبایی است .
غار سنگريز علويجه در غرب شهر علويجه قرار گرفته است. براي رسيدن بايد از پلیس راه اصفهان – قم به طرف غرب، وارد جاده علویجه شوید، پس از پشت سر گذاشتن ۲۷ کیلومتر به جاده ای خاکی می رسید که اختصاص به مخابرات دارد و پس از ۲ کیلومتر گذر در این جاده به غار سنگریز ( غار علویجه ) در کوهی که به همین نام مشهور است، خواهید رسید.
این غار از جمله غارهای زیبای آهکی است که دارای استالاگتیت ( چکنده ) و استالاگمیت ( چکیده ) های فراوانی است که شوربختانه به دست ناآگاهان تخریب و از زیبایی های آن کاسته شده است.
در حدود ۴۰۰ متری شمال دهانه این غار و درست در پشت همین کوه غارچاهی وجود دارد، که تاکنون هیچ گونه گزارشی از آن منتشر نشده است. دهانه غارچاه در سطح زمین قرار گرفته و هیچ عوارض طبیعی همچون سنگ یا درخت جهت ایجاد کارگاهی امن برای فرود و صعود در نزدیکی آن موجود نمی باشد.
ارتفاع دهانه غار چاه از سطح دریا ۱۸۴۰ متر با مختصات جغرافیایی ۳۳:۰۳:۱۱ عرض شمالي و ۵۱:۱۳:۱۹ طول شرقي می باشد. ژرفای چاه ۲۵ متر از سطح زمین مجاور است و دهانه ای حدود ۵ متر دارد. شکل ظاهر آن قنات گونه و چاهی کاملا خطرناک و ریزشی می باشد و چنانچه در هنگام فرود دقت لازم به عمل نیاید باعث ایجاد خطرات ناگواری خواهد شد.
این غارچاه مربوط به دوران سوم زمین شناسی ( کرتاسه ) است که بر اثر نفوذ آب در سنگ های آهکی و ماسه سنگ ها ایجاد شده که به اصطلاح « Sinkhole» نامیده می شود.
برای پیمایش این چاه باید از وضعیت هوا مطلع شد، زیرا چاه مذکور در میان کوه های اطراف محاصره شده و تمام آب های ناشی از بارندگی منطقه به درون آن سرازیر می شود.
چاه سنگریز مانند قیفی است که پایین آن تنگ تر شده و به دو دهلیز تقسیم می شود. یکی از دهلیزها پس از ۲۰ متر طول به چاهکی دو متری منتهی شده که در آنجا به تابلو زرد رنگ پناهگاه حیات وحش قمشلو برخوردیم که درون چاه سقوط کرده است.
دهلیز دیگر را پس از عبور از تنگ راهی به صورت سینه خیز به طول ۱۵ متر ادامه دادیم که به تالار کوچکی منتهی شد.
چهار نفر از گروه غارشناسی و غارنوردی استان اصفهان ( مریم حاج صباغ، مهرداد حاجی هاشمی، مهدی ابراهیمیان و محسن عسکری ) در سال ۱۳۸۱، موفق به فرود در غارچاه « سنگریز » در منطقه حفاظت شده قمشلو اصفهان شدند. اما متاسفانه در ژرفنای غارچاه با بازمانده پیکر شماری از جانوران روبرو شدند که گویا به دلیل بی توجهی محیط بانان و محصور نکردن اطراف غارچاه به درون آن سقوط کرده اند و جان باخته اند. این گروه غارنوردی گزارشی مهم از فرود و یافته های خود را برای انتشار به « ایران نامه » سپردهاند که ضمن سپاس از آقای مهرداد حاجی هاشمی و همه تلاشگران این گروه، برای آگاهی علاقه مندان منتشر می شود:
پس اگر این حیوانات پیش از سقوط زنده بوده اند، تعجب اینجاست که چرا از چنین کشتار بی رحمانه ای آن هم در این منطقه حفاظت شده پیشگیری نمی شده، درحالی که تنها با نصب حصار فنسی و با کمترین هزینه می شد از این کشتار بی رحمانه جلوگیری نمود.
این گروه، پس از ۲۵ متر فرود با استفاده از ابزار و وسایل فنی غار نوردی به کف چاه رسیده و با بوی زننده ناشی از لاشه حیواناتی مانند بز کوهی، کل، قوچ ومیش و . . . مواجه شد که چنانچه از شواهد پیداست به علت نبود حصاردور دهانه چاه مورد نظر حیوانات به دلایل گوناگون به درون آن سقوط کرده اند. پس می توان به دلیل بی توجهی مسولان حیات وحش قمشلو غار چاه سنگریز را گورستان حیات وحش قمشلو نامید.
لازم به یاد آوری است که به دلیل ریزشی بودن چاه مذکوربا هر بارندگی مقدار زیادی سنگ ، خاک و زباله های منطقه درون چاه سرازیر می شود بنا براین چنانجه کف این چاه لایه برداری شود تعداد زیادی اجساد حیوانات گوناگون به دست خواهد آمد که البته بعید به نظر می رسد همه این حیوانات قبل از سقوط به درون غار مرده باشند و فقط کالبد بی جان آن ها به همراه آب شستگی در غار افتاده باشد.
نظر شما: