در مسافرت‌های خارجی چگونه غذای ارزان بخوریم ؟

از ملزومات اصلی سفر ارزیابی هزینه‌های آن است. باید توجه کنیم که می خواهیم تا چه حد برای سفر هزینه کنیم و اولویت هزینه ها در طول سفر چیست. چگونگی تامین وعده های غذایی از مهمترین بخشهای ارزیابی هزینه های سفر است. اینکه چطور خرج کنیم تا هم اصطلاحا گرسنه نمانیم و هم پول کافی برای فعالیتهای دیگری که برای آنها برنامه ریزی کرده ایم داشته باشیم، مساله ای است که اگر بخواهید در مورد راه و روش آن بدانید بهتر است در این مقاله که حاصل تجربیات یک گردشگر است با ما همراه باشید.

قبل از اینکه بحث را شروع کنیم و برای اینکه حداقل با نویسنده آشنا شوید باید بگویم من عاشق غذا خوردن هستم. در حقیقت غذا خوردن یکی از محبوب‌ترین فعالیت هایم و یکی از انگیزه های اصلی من برای مسافرت است.

غذا یکی از بخش های پیچیده در فرهنگ های مختلف است و زمانی که به کشوری دیگر سفر می کنید ممکن است گاهی اوقات زمان بسیار زیادی از سفر را صرف یافتن غذای مورد علاقه خود کنید. من عموما ناراحت می شوم وقتی برخی از مسافران را می بینم که تمام وعده های غذایی خود را در آشپزخانه های سفری طبخ می کنند. چرا وقتی مثلا به کشوری مانند ایتالیا سفر می کنیم پاستای آنجا را نخوریم؟ چرا سوشی را در ژاپن نخوریم؟ یا در آرژانتین استیک را امتحان نکنیم یا حتی در اسپانیا پائلا (Paella) سفارش ندهیم؟ اگر غیر از این عمل کنیم به نظرم احمقانه عمل کرده ایم.

اما تعداد زیادی از مسافران هم نظر دیگری در مورد غذا دارند که البته آن هم می تواند درست باشد. آنها بر این عقیده هستند که اگر تمام وعده های غذایی را بیرون مصرف کنیم، هزینه ها به مقدار زیادی افزایش می یابند. حالا ما هم اگر تصور کنیم که هر روز غذایمان را بیرون صرف کنیم، هزینه‌ی مسافرتمان سرسام آور خواهد شد.

من از آن دسته از مسافرانی هستم که با یک کوله پشتی سفر می‌کنم و وقتی مردم مرا  این گونه می بینند، عموما فکر می کنند که مانند همه ی کسانی که شبیه من به مسافرت می روند تمام غذایم را خودم درست می کنم پس احتمالا باید اوضاع جالبی نداشته باشم. اگر چه من در شرایط واقعی، کمتر زمانی خودم آشپزی می کنم. شخصا آدم تنبلی هستم و از آشپزخانه ی سفری نیز متنفرم. بنابراین از طریق تجربه آموخته ام چگونه تقریبا تمام وعده های غذایم را بیرون بخورم اما صرفه جویی هم داشته باشم. برای انجام این کار باید قدری از هوش و ذکاوت بهره ببرید و بدانید که این کار امکانپذیر است.

غذاخوری‌هایی متناسب با بودجه‌ی ما بوفه ها(Buffets)

هر چند که عموما بوفه‌ها بهترین غذاها را سرو نمی کنند، با این حال در آنها هزینه ها بسیار مناسب است مخصوصا اینکه در آنها هرچه باشد می توانید بخورید. شما می توانید حتی برای کل روز، خود را سیر کنید. (البته من نمی توانم خودم را برای تمام روز سیر کنم ولی همین که برای بیشتر روز سیر باشم و سراغ تنقلات نروم برایم کافی است.). بوفه ها انتخاب های اقتصادی خوبی هستند و در یک وعده حجم غذایی زیادی را به شما می رسانند. برای آنها باید به طور متداول ۱۵ دلار امریکا هزینه کرد.

دکه‌های خیابانی

دکه‌هایی که عموما فروش آنها شامل هات داگ، سوسیس، ساندویچ و چیزهایی شبیه اینها است، مکان‌های بسیار خوبی برای دسترسی به غذایی سریع و ارزان هستند. وقتی در سوئد بودم، از این دکه ها خرید می‌کردم. بطور نمونه آنها سوسیس را به قیمت ۴ دلار می فروختند. در آمستردام، دکه های فبو (FEBO) با کوفته برنجی هایشان باعث می شدند که شکمم همیشه پر باشد. در کاستاریکا، خوراک امپانادا (Empanada) را فقط با یک دلار می خریدم و کاملا سیر می شدم. این غذاهای سریع و ارزان مطمئنا هیچگاه برنده جایزه‌ی کیفیت نمی شوند ولی قادرند شما را سیر نگهداشته و هوای جیبتان را کاملا داشته باشند.

غذاهای خیابانی

در تمام دنیا در بیشتر مکان‌ها (مخصوصا آسیا)، فروشنده‌های محلی در طول خیابان ردیف شده اند و حتی محل های زیادی وجود دارند که غذا همانجا و به صورت روباز طبخ و سرو می شود. شما بشقاب غذا را برمی دارید، روی یک صندلی پلاستیکی کوچک می نشینید و از خوردن یک غذای خوشمزه لذت می برید. غذاهای خیابانی یکی از بهترین انواع غذاها در دنیا هستند. فروشنده های خیابانی مانند دکه داران نیستند و عموما امکانات خاصی هم ندارند اما اکثرا هزینه ای کمتر از یک دلار دارند و شاید بهترین جایی باشند که بتوانید تجربه ای واقعی از غذاهای محلی را داشته باشید. بسیاری از جاها مانند تایلند، اگر این غذاهای خیابانی وجود نداشته باشند، از جای دیگری تقریبا نمی توانید این تجربه را بدست آورید.

فست فود

فست فودها بهترین گزینه نیستند اما اگر بخواهید مخصوصا در کشورهای گران، غذایی ارزان بیابید، آنها می‌توانند یکی از انتخاب‌ها باشند. با پرداخت تنها ۵ دلار (و البته گرانتر در کشورهایی مانند نروژ که تا ۱۵ دلار هم می‌رسد)، می توانید یک خوراکی مناسب و البته با کالری بالا تهیه کنید. اضافه بر آن، انتخاب غذاهای محلی که آنجا برای گردشگران تهیه می شوند می تواند برایتان سالم تر باشد. مطمئنا فست فودها بهترین غذا نیستند و من هم نمی خواهم اینجا با شما بحث فلسفی کنم که به دور دنیا سفر کنید فقط برای اینکه مک دونالد بخورید به این علت که ارزان است و اینکه انتخاب آن، راه دیگری برای صرفه جویی بیشتر در هزینه ها است. (هر چند به خاطر داشته باشید که در آسیا، فست فودها گران‌تر از غذاهای محلی هستند.)

غذاهای محلی

مطمئنا گاهی اوقات من هم از غذاهای یونانی زده می‌شوم یا اینکه نمی توانم تصور کنم بازهم غذای تایلندی بخورم و ممکن است فقط دلم همبرگر بخواهد. و این اشکالی ندارد. ما در یک دهکده جهانی زندگی می کنیم پس هر چه دلمان در هر جایی خواست می توانیم بخوریم. اما در کشورهای مختلف عموما غذاهای غیر محلی از غذاهای محلی گرانتر هستند. مثلا در یونان، غذای محلی گیرو Gyro) 5/2) یورو قیمت دارد در حالیکه قیمت یک پیتزا، ۶ یورو است. در ویتنام، یک کاسه غذای فو (Pho) کمتر از یک دلار است اما یک همبرگر ۳ برابر گرانتر از آن است. پس با غذاهای محلی هم می توانید صرفه جویی خوبی داشته باشید.

راههای دیگری برای صرفه‌جویی پیشنهادات ویژه ناهار

رستوران‌های زیادی مخصوصا در اروپا، برخی از سفارشات مربوط به شام را در زمان مخصوصی با تخفیفاتی بسیار زیاد ارائه می کنند. می توانید یک غذای کامل شام را با تخفیفی بسیار زیاد، در وقت عصرانه صرف کنید. من معمولا تمایل دارم وعده خوب غذاییم را از میان پیشنهادات ویژه‌ی ناهار یا بشقاب های روز انتخاب کنم چرا که قیمت آنها، دارای تخفیفی به اندازه ۳۰-۴۰ درصد همان غذا در شب است.

نخوردن نوشیدنی‌ها

ممکن است در یک سفر من تنها یک بار ولخرجی کنم اما واقعا همیشه از خریدن نوشیدنی‌ها کاملا پرهیز می کنم زیرا بسیار گران هستند. مثلا با خریدن نوشیدنی پاپ (pop) به قیمت ۲ دلار آن هم دو یا سه بار در روز، هزینه کلی در طول یک سفر طولانی مدت به مقدار زیادی افزایش خواهد یافت.

پر کردن دوباره ی بطری های آب

مطمئنا آب به گرانی نوشیدنی های دیگر نیست اما به هرحال، خریدن یک بطری آب مثلا برای سه وعده در روز نیز هزینه بر است. وقتی برای گردش به مناطق مختلف و بازدید از جاذبه‌ها می‌روید، باید حتما برای تأمین آب مورد نیاز بدن هم فکری بکنید. اما خریدن یک بطری آب، نه تنها ممکن است باعث ایجاد زباله ی بیشتر در محیط های طبیعی شود بلکه پس از مدتی، پولی که از جیبمان بابت آن خارج می شود، احساس حماقت خاصی را منتقل می کند. فرض کنید قیمت هر بطری آب، ۷۵ سنت باشد و شما هم روزی سه عدد از آن را نیاز داشته باشید، پس از یک ماه، متوجه می شوید که ۵/۶۷ دلار خرج کرده اید! این رقم، هزینه زیادی فقط برای خریدن آب است. (حتی در برخی از نقاط دنیا، یک بطری آب گران‌تر هم هست) بهتر است که یک بطری آب به همراه خود داشته باشید و هر جا که شیر آب مناسبی وجود داشت، بطری را پر کنید.

پرهیز از تنقلات

همه جا پر از ژلاتین، نوشیدنی، شکلات، بستنی و کلوچهاست و همه‌ی اینها خوراکی های اضافه هستند. از آنجا که قیمت این قبیل خوراکی ها بسیار ارزان است (تنها یک یورو)، ممکن است اصلا به فکرمان نرسد که خریدن این قبیل تنقلات اثر زیادی بر روی هزینه ها داشته باشد. اما فقط چند بار خریدن آنها در هر روز، آرام آرام باعث جمع شدن هزینه ها و بالا رفتن آن می شود. این موضوع یکی از مواردی است که بسیاری از گردشگران به آن فکر نمی کنند ولی خرج کردن برای تنقلات مخصوصا در یک سفر طولانی، واقعا باعث بالا رفتن هزینه ها می شود. پس سعی کنید از این نوع خوراکی ها پرهیز کرده و در عوض به جای آن، وعده های غذایی کاملی را داشته باشید تا آنچنان دچار ضعف نشوید.

آشپزی

از آنجا که من آشپزخانه‌ی سفری را دوست ندارم، از همین رو به ندرت آشپزی می‌کنم. اگر قرار باشد در جایی برای مدتی بمانم، برخی از غذاها را خودم درست می کنم. ولی آشپزی یکی از بهترین راهها برای پایین نگهداشتن هزینه های مسافرت است و سوپرمارکت ها هم مکان های خوبی برای این است که بفهمید مردم محلی چه غذایی می‌خورند. تنها جایی که آشپزی شخصی آنچنان اقتصادی نیست، آسیا است. در این منطقه، عموما غذاهای خیابانی ارزان تر هستند.

• سفر با جیب خالی؟!