شلمچه؛ قطعه ای از بهشت

شلمچه؛ قطعه ای از بهشت
سرزمینی است که ملائک در آن ‌سجده می کنند و برای بوسه زدن بر خاکش از هم سبقت میگیرند.
شلمچه خلاصه عشق است و قطعه ای از بهشت، شلمچه، آینه ایست که تمام جبهه با خاک سرخش در آن می درخشد و دریچه ای است آسمانی که از آن بوی رشادت و عطر دلنواز شهادت می وزد.
سلام بر تو ای نقطه تلاقی عرش با فرش…
سلام بر آن نیمه شب‌هایت
سلام بر نماز شب‌هایی که در سنگرهای آسمانی تو آغاز می‌شد و در بهشت خاتمه می‌یافت.
شلمچه تو مانند موج خاموش و درهم شکسته می‌مانی .
به ساغری که خالی از شهد لقاء و بند نام شهادت شده است .
به دریایی که در بستر خویش آرام خفته است .
شلمچه جزر و مَدّت کجا رفت؟
شلمچه جا دارد امروز چفیه‌ام را بر سر بکشم و اشک حسرت از چشمان ملتهبم جاری کنم و فریاد بکشم…
من جا مانده ام…
موقعیت جغرافیائی
شَلَمچه روستا و منطقه‌ای مرزی در باختر خرمشهر و مرز میان ایران و عراق و نزدیکترین نقطه مرزی به شهر بصره در کشور عراق است.
شلمچه در شمال غربی شهر خرم‌شهر قرار گرفته و میان خرم‌شهر و شلمچه شهر تازه‌ای به نام مقاومت و روستایی به نام پل نو قرار گرفته‌است. شلمچه از شمال به حسینیه از جنوب به اروندرود، از سوی خاور به خرم‌شهر و از سوی باختر به خط مرزی ایران – عراق محدود می‌شود.
شلمچه در جنگ عراق و ایران
شلمچه یکی از چند محور تاختن ارتش عراق به ایران بود. ارتش عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با گذر از این منطقه به سوی خرمشهر تاخت. عراقی‌ها در این منطقه که از دید راهبردی برایشان مهم بود استحکامات جنگی بسیاری را فراهم نموده بودند. پس از عملیات بیت‌المقدس که به بازپس‌گیری خرمشهر توسط رزمندگان ایران انجامید این منطقه همچنان در دست ارتش عراق بود.
سرانجام در عملیات کربلای ۵ در دی ۱۳۶۵ شلمچه به دست نیروهای ایرانی افتاد. این منطقه مجدداً در ۸ صبح ۴ خرداد سال ۱۳۶۷ پس از حدود ۸ ساعت نبرد میان نیروهای دو طرف درگیر به دست ارتش عراق افتاد.