حصیربافی از قدیمی ترین صنایع دستی و شاید کهن ترین آنها در استان می باشد. این هنر- صنعت در خوزستان بسیار پررونق بوده به طوری که فرآورده های آن در همه نقاط ایران عرضه می شود.
امروز در نقاط مختلف خوزستان هر جا که دسترسی به برگ نخل و نی و ترکه امکان پذیر باشد می توان حصیربافی را دید. شهرهای آبادان خرمشهر، شادگان و دشت آزادگان از مراکز عمده تولید این محصول است.
حصیربافی يا بافت بوريا بي گمان يکي از قديميترين صنايع دستي و شايد کهنترين آنها باشد نمونههاي بدست آمده در بين النهرين و آفريقا گواه آن است که حصیربافی و سبدبافي، منشاء نه فقط نساجي بلکه سفالگري يا کوزه گري نيز بوده است.
پروفسور آرثر آپهام پوپ معتقد است که نخستين زيراندازهاي بشري از ني و گياهاني که در باتلاقهاي سفلاي بين النهرين روئيده، تهيه شده و بهم انداختن ساق گياهان و در آوردن بافته اي « حصير » مانند اولين قدم در دستيابي انسان به شيوههاي توليد قالي بوده است از اين رو با قاطعيت ميتوان اظهار کرد که نخستين زيراندازهاي تهيه شده توسط انسان بافتههاي حصيري بوده و اولين سرپناهها پس از رسيدگي در غارها و غارنشيني به کمک حصير و ني پديد آمده است.
ابزار و وسايل مورد استفاده در حصير بافي بسيار ساده و محدود نظير داس، انواع کارد، اره، رنده، انبر دست، قيچي، سوزن، درفش، دفتين و سنگ نفت است.
اين ابزار عمدتاً براي قطع گياهان و پيراستن آنها به منظور آماده سازي مواد اوليه مورد استفاده قرار ميگيرد و گاهي نيز حين توليد به عنوان وسيله کمکي امر ساخت را تسهيل ميبخشد.
حصير از گذشته تا به امروز مصارف متنوع و گوناگوني چون کيف، سبد نان، زنبيل (ساک خريد)، سبد ميوه، زيرانداز، پاراوان و کلاهک آباژور داشته است.
نظر شما: